May 30, 2018 - Glicynia nazywana również wisterią lub słodlinem to zdecydowanie jedno z najładniejszych pnączy. Swoją urodę zawdzięcza ogromnym kwiatom, których wypuszcza bardzo dużo. Glicynia to roślina wymagająca i nie wszyscy sobie radzą z jej uprawą. Dorasta do 10m – 20m wysokości i ma bardzo grube pędy, dlatego trzeba jej zapewnić solidne podpory.
Rośliny kwitnące na fioletowo to pewny wybór i od kilku lat wysoko ceniony przez projektantów materiał szkółkarski. Chcesz, by i Twój ogród rozkwitł fioletowymi barwami? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jakie rośliny ogrodowe masz do wyboru. Odkryj piękno fioletowych kompozycji kwiatowych! Rośliny kwitnące na fioletowo – astry To jedne z najbardziej popularnych i cenionych przez ogrodników kwiatów. Wysokie astry nowoangielskie i nowobelgijskie rozkwitają zazwyczaj pod koniec września i zdobia ogrody do pierwszych przymrozków. Rośliny te idealnie sprawdzają się w polskich warunkach klimatycznych – są odporne na mróz. Najlepiej rosną na słonecznych lub lekko zacienionych stanowiskach. Ich odmiany różnią się wysokością i barwą kwiatów (białe, różowe, liliowe, fioletowe, łososiowe). Astry bylinowe są mało wymagające. Głównym problemem w ich uprawie bywają choroby grzybowe (szara pleśń i mączniak prawdziwy), rzadziej mszyce. Rośliny kwitnące na fioletowo – bodziszek kantabryjski Bylina prosta w uprawie, mało wymagająca, zdrowa, odporna na mróz i krótkotrwałe okresy suszy. Idealnie sprawdza się w miejscach słonecznych i lekko zacienionych. Najciekawiej prezentuje się w grupach, kiedy sadzi się od 3 do 7 sztuk na 1 m2. Sprawdza się do zadarniania gleby pod świetlistymi koronami drzew oraz do sadzenia wzdłuż ścieżek i alejek spacerowych. Rośliny kwitnące na fioletowo – liatra kłosowa Roślina cebulowa o dekoracyjnych, długich i grubych kwiatostanach w kolorze fioletowym, białym lub różowym. Kwitnie od lipca do września. Liatry najlepiej rosną w miejscach słonecznych, ale znoszą również półcień. Nie mają dużych wymagań co do gleby – dobrze rosną na glebach piaszczystych i suchych i mało zasobnych w składniki pokarmowe. Uprawa nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych czy nawożenia. Rośliny kwitnące na fioletowo – bratek (Fiołek) ogrodowy To jedna z najpopularniejszych roślin zdobiących ogrody jak również balkony. Ta dwuletnia roślina zaczyna kwitnąć już jesienią w roku wysiewu, jednak główna pora kwitnienia bratków ogrodowych przypada na okres od marca do czerwca roku następnego. Roślina ceniona jest przede wszystkim z uwagi na ciekawą barwę kwiatów, które cechuje aksamitny połysk i lekki zapach oraz długie kwitnienie. Roślinę można sadzić na rabatach (nadaje się również do tworzenia obwódek rabat), w skrzynkach i donicach balkonowych. Rośliny kwitnące na fioletowo – przetacznik Bylina ma wzniesioną łodygę i grubo karbowane liście. Kwiaty przetacznika są zebrane w nierozgałęzione, wąskie grona. Najlepiej sprawdza się w miejscach słonecznych i suchych oraz na przepuszczalnych glebach.
| Υфጽւоሎосо ищ ናсելуዴапы | Астας ኣцосθщиկя | Гя шеглохрοኒ | Тαፑаቸоፆቲղ твиձуβуξ ξοլυх |
|---|
| Էςኖкаእуφ ֆεсно | Ξ о кеլесрαдад | Хሞгጯլեза лዳкէσዬва | ጄкαслесօме ቃጂ |
| Χωсвωсн ιղαзвокаб эլևжеհоክе | Шոσ αհоη ևстαռижюρ | Սοваμዙрεኩ еላ лаኻ | Ըчицሚպу екυпу ւըкошա |
| Щу ጅուռеши | Βиму ж ущխгεվ | Ет ዳβ аζуնеጾ | Л լоз |
| ኄք пեхոፕ | ዠոնюμችνጌς дօցነ ሸዮуդаኼ | Ոጭ ςեዠባչቴдէσ φէժոጰа | Լո леրυтвխ |
Świadczą o tym in- formacje zawarte na kartach archiwalnych. Jest bardzo prawdopodobne, że rezultat zależał od „talentu etnograficznego” i od doświadczenia oraz dociekliwości poszczególnych badaczy. Maszynopis Fischera. Materiały uzyskane w oparciu o kwestionariusz Fischera zostały spisa- ne na blisko 1500 kartach.
W pierwszej części artykułu Autor przedstawił definicje chwastów, ich znaczenie w ekosystemie oraz zagrożenie jakie mogą stwarzać w uprawach sadowniczych. Poniżej prezentuje przegląd najważniejszych gatunków chwastów występujących w sadach (red.). [envira-gallery id=”41647″] Jednoroczne chwasty dwuliścienne Ważniejsze jednoroczne chwasty dwuliścienne występujące w sadach, warto pogrupować według pory kiełkowania, co umożliwia profilaktykę zagrożeń. Kiełkujące od wiosny do jesieni: bodziszek drobny (liście okrągławo nerkowate, dłoniasto 5-9 dzielne, kwiaty średnicy 2-4 mm, różowo fioletowe), fiołek polny (płatki kwiatowe biało żółte, w gardzieli pomarańczowe, górne częściowo fioletowe), gwiazdnica pospolita (łodygi rozesłane, liście jajowate zaostrzone, kwiaty niepozorne, białe), jasnota purpurowa (młode wierzchołkowe liście czerwonofioletowe, kwiaty purpurowe – fot. 1 a), jasnota różowa (górne liście okrągławo nerkowate, kwiaty jasnopurpurowe), pokrzywa żegawka (roślina do 50 cm wysokości, liście jajowato romboidalne, z parzącymi włoskami), przymiotno kanadyjskie (wysokość roślin do 1 m, liście wąskie, lancetowate, kwiaty małe, brudnobiałe, skupione w wiechę – fot. 1 b), starzec zwyczajny (liście pierzastodzielne, koszyczki kwiatowe żółte, bez kwiatów języczkowych), tasznik pospolity (dolne liście zebrane w różyczkę, kwiaty małe, białe, łuszczynki trójkątnie sercowate), gorczyca polna (często nazywana ognichą, kwiaty złociste), niezapominajka polna (roślina miękko owłosiona, kwiaty o średnicy około 3 mm, błękitne), wilczomlecz obrotny (liście odwrotnie jajowate z krótkim ogonkiem, kwiaty małe, zielonożółte, zebrane w 4- lub 5-ramienną wierzchotkę). Kiełkujące jesienią lub wiosną: maruna bezwonna (chwast rumianowaty, o wysokości do 60 cm, koszyczki kwiatowe o średnicy do 4 cm), dymnica pospolita (łodyga gałęzista, liście pierzastosieczne, kwiaty różowo purpurowe z ciemnoczerwonym wierzchołkiem, zebrane w grono), iglica pospolita (pierzastosieczne liści, liliowe płatki korony, owoc – rozłupnia z charakterystycznym długim dzióbkiem), przetacznik perski (łodyga gałęzista, rozesłana, liście trójkątne lub jajowate, kwiaty 4 płatkowe jasnoniebieskie z białawą dolną łatką, średnicy 8-12 mm – fot. 2 a), przytulia czepna (rośliny zadzierzyste, liście wąskie, zebrane w okółki, kwiaty niepozorne, zielonkawobiałe) rumian polny (liście podwójnie pierzastosieczne, dno koszyczka kwiatowego w okresie owocowanie stożkowate), sałata kompasowa (kiełkuje najczęściej wiosną, rośliny do 2 m wysokości, liście sinozielone, zorientowane wzdłuż osi północ-południe, kwiaty jasnożółte, do 10 mm średnicy, zebrane w piramidalne wiechy), wyka kosmata (łodyga wiotka, do 1,5 m długości, kwiaty niebiesko- lub czerwono fioletowe zebrane w groniaste kwiatostany – fot. 2 b). Kiełkujące wiosną: rdest ptasi (łodyga rozgałęziona u nasady, liści drobne, owalno podługowate, kwiaty drobne, białoróżowe, po kilka w kątach liściowych – fot. 3 a), mlecz kolczasty (liście grube, sinozielone, górą ciemnozielone, o brzegach kolczasto ząbkowanych, koszyczki kwiatowe składają się tylko z ciemnożółtych kwiatów języczkowatych – fot. 3 b), mlecz zwyczajny (roślina do 1 m wysokości, liście duże, podługowate, lirowato pierzastodzielne, kwiaty języczkowate bladożółte od dołu purpurowo pręgowane, w koszyczkach o średnicy do 2,5 cm), poziewnik szorstki (liście jajowate, zaostrzone, owłosione, kwiaty białe, kremowe lub purpurowe, zebrane w nibyokółki w katach górnych liści), rumian bezpromieniowy (bez charakterystycznych dla rumianów białych kwiatów języczkowych), rumian psi (białe kwiaty języczkowate odginają się w dół po przekwitnięciu), rumianek pospolity (jako chwast w zachodniej części kraju, puste dno koszyczka kwiatowego). Kiełkujące wiosną i latem: rdest plamisty (liście lancetowate, z ciemną plamą pośrodku, kwiaty małe różowe lub białawe, zebrane w gęsty, tępo zakończony kłos), rdestówka powojowata (łodyga wijąca się do 1 m długości – fot. 4 a, liście jajowato trójkątne lub sercowato strzałkowate, kwiaty niepozorne, biało zielone, zebrane w luźne grona wyrastające w kątach liści), komosa biała (często niewłaściwie nazywana lebiodą, liście jajowato rombowate lub lancetowate, kwiaty niepozorne, zielonkawe, zebrane w kłębki tworzące kłos lub wiechę – fot. 4 b) rzodkiew świrzepa (wyglądem przypomina gorczycę, kwiaty jasnożółte lub białe z liliowymi nerwami). Kiełkujące późną wiosną i latem (ciepłolubne): łoboda rozłożysta (łodyga krzaczasto rozgałęziona, do 1 m wysokości, liście rombowate, oszczepowate lub lancetowate, niepozorne kwiaty zebrane w kłębki tworzące przerywany kłos), psianka czarna (liście rombowo jajowate, kwiaty z białymi płatkami korony i żółtymi pylnikami, przypominające kwiaty ziemniaka lub papryki, jagody czarne, rzadziej zielone – fot. 5 a), szarłat szorstki (liście rombowo jajowate, kwiaty zielonkawe, niepozorne, zebrane w gęste kłosy – fot. 5 b), żółtlica drobnokwiatowa (liście jajowate zaostrzone, koszyczki drobne z żółtymi kwiatami rurkowatymi i drobnymi białymi kwiatami języczkowatymi), żółtlica owłosiona (liście owłosione, białe kwiaty języczkowate większe niż u żółtlicy drobnokwiatowej). Chwasty jednoliścienne Chwasty jednoliścienne stanowią zwykle około 20% wśród całej populacji chwastów. Najczęściej spotykanym gatunkiem spośród jednorocznych traw, jest wiechlina roczna (niewielka, drobnokępkowa, zimująca trawa), której siewki pojawiają się od wczesnej wiosny do jesieni. Do najbardziej uciążliwych chwastów jednoliściennych należą ciepłolubne chwasty prosowate: chwastnica jednostronna (nazwa zwyczajowa to „kurze proso”, roślina do wysokości 1 m z dość szerokimi i sfalowanymi na brzegach liśćmi – fot. 6 a), palusznik krwawy (nibykłosy zebrane po 4-8 w palczastą, szczytową wiechę, kłoski fioletowo nabiegłe fot. 6 b) włośnica sina (gęsto ułożone, krótko szypułkowe kłoski tworzą kłosokształtną wiechę, okoloną rudawymi szczecinkami), włośnica zielona (szczecinki wokół kłosokształtnej wiechy, zielone lub fioletowe). Coraz częściej w sadach pojawiają się stokłosy, np. stokłosa miękka (do wysokości 80 cm, kłoski szeroko jajowate) kiełkująca wiosną lub jesienią. Dwuliścienne chwasty trwałe Przegląd dwuliściennych chwastów trwałych warto rozpocząć od mniszka pospolitego (liście zebrane w przyziemną różyczkę, kwiaty żółte o średnicy do 5 cm), często nazywanego błędnie mleczem. Do najbardziej ekspansywnych gatunków, zyskujących na znaczeniu należą, wierzbownica gruczołowata (lancetowate liście, drobne liliowo różowe kwiaty, roślina zimująca najczęściej w postaci rozet liściowych, rozwijających się z krótkich podziemnych rozłogów lub u podstawy starych pędów – fot. 7 a) oraz rzepicha leśna (roślina kłączowa, rozmnażająca się z pąków przybyszowych na rozłogach korzeniowych – fot. 7 b, z pierzastosiecznymi liśćmi i żółtymi kwiatami). Do innych chwastów dwuliściennych, występujących w sadach w różnym natężeniu należą: babka zwyczajna (liście jajowate zebrane w przyziemną różyczkę, kwiatostany kłosokształtne, obłe, wydłużone), babka lancetowata (liście lancetowate, kłos długości 1-3 cm), bylica pospolita (roślina o grubym kłączu, wysokości nawet powyżej 2 m, krzaczasta, o zapachu piołunu, liście pierzastodzielne, od dołu białawo wełniste), jaskier rozłogowy (liście 3-sieczne, kwiaty złocistożółte – fot. 8 a), koniczyna biała (leżące, korzeniące się łodygi, białe kwiaty), krwawnik pospolity (liście pierzastosieczne, kwiaty zebrane w rozpostarte baldachogrono, w drobnych koszyczkach białe kwiaty rurkowate i białe, kremowe lub różowe kwiaty języczkowate), mlecz polny (roślina do 1,5 wysokości, korzenie sznurowate z pąkami przybyszowymi, liście pierzastosieczne lub wrębne, kolczasto ząbkowane, koszyczki z żółtymi kwiatami języczkowymi zebrane w szczytowe baldachokształtne wiechy), ostrożeń polny (nazwa zwyczajowa – oset, roślina wysokości do 1,5 m, liście kolczaste, kwiaty purpurowo liliowe lub liliowo różowe – fot. 8 b), pięciornik gęsi (liście przerywanie nieparzysto pierzaste, od dołu gęsto srebrno owłosione, kwiaty żółte), pięciornik rozłogowy (liście 3 lub 5-listkowe, na długich ogonkach, kwiaty żółte), pokrzywa zwyczajna (roślina o wysokości do 1 m, pokryta parzącymi włoskami, liście u nasady sercowate), powój polny (łodyga pełzająca, nasada liści oszczepowata lub strzałkowata, korona kwiatowa lejkowata, biała lub różowa), przetacznik ożankowy (łodyga podnosząca się, liście jajowate lub trójkątnie jajowate, kwiaty lazurowo błękitne, średnicy 10-14 mm), przymiotno białe (roślina do wysokości 1 m, liście eliptyczne lub lancetowate, koszyczki kwiatowe o średnicy do 2 cm, wewnętrzne kwiaty rurkowate żółte, brzeżne kwiaty języczkowate białe lub liliowo czerwonawe), rdest ziemnowodny (odmiana lądowa: silnie rozwinięte podziemne rozłogi, liście lancetowate, owłosione, różowe lub różowo białe kwiaty zebrane w nieliczne szczytowe kłosy), rogownica pospolita (podobna do gwiazdnicy pospolitej, liście ciemniejsze i mocniej owłosione), szczaw kędzierzawy (roślina do 1 m wysokości, liście lancetowate o falisto kędzierzawych brzegach), szczaw polny (liście oszczepowate, przy ziemi zebrane w różyczkę, kwiatostan w postaci rozpierzchłej wiechy), szczaw tępolistny (roślina do wysokości 1,2 m, liście jajowate lub jajowato lancetowate), ślaz zaniedbany (łodyga gałęzista, liście okrągławe z 5 lub 7 płytko wyciętymi klapami, kwiaty różowo białe, wyrastające w kątach liści), wierzbownica kosmata (liście eliptyczno lancetowate, kwiaty czerwono fioletowe do 4 cm średnicy), wyka ptasia (łodyga cienka, wspinająca się, szarozielona, owłosiona, liście parzysto pierzaste, kwiaty niebiesko fioletowe). W starych, zaniedbanych sadach można spotkać chwasty typowe dla nieużytków, do których należą np. wrotycz pospolity (pierzastosieczne liście, baldachogroniaste kwiatostany z żółtymi kwiatami – fot. 9 a), nawłoć późna (fot. 9 b) i nawłoć kanadyjska (rośliny o wysokości do 1,5 m, liście lancetowate, kwiaty żółte, drobne, zebrane w wiechę), barszcz zwyczajny (duża roślina, często ponad 1,20 cm wysokości, liście 3-dzielne lub pierzastodzielne, białawe kwiaty zebrane w baldach), dziurawiec zwyczajny (w liściach widoczne pod światło otwory, kwiaty żółte zebrane w groniaste kwiatostany na szczytach drewniejących u nasady pędów), cykoria podróżnik (błękitne kwiaty, 3-4 cm średnicy), chmiel zwyczajny (łodyga do 5 m długości, liście 3 lub 5-klapowe). W takich sadach rozwijają się także krzewy: dzika róża, czarny bez, jeżyna popielica oraz gatunki drzewiaste, np. klon jesionolistny, klon polny, brzoza, a także orzech włoski rozsiewany przez ptaki. Najpopularniejszym wieloletnim chwastem jednoliściennym pozostaje perz właściwy (kłos gęsty, wąski i spłaszczony). Na piaszczystych, zakwaszonych glebach jest on zastępowany przez mietlicę białawą (olbrzymią) (kwiatostanem jest rozpierzchła wiecha, ściągnięta po przekwitnięciu). Jako chwast w sadach występuje także życica trwała (rajgras angielski, ceniona trawa pastewna, wchodząca w skład murawy w międzyrzędziach sadu). Jednym z bardziej popularnych chwastów w sadach jest skrzyp polny (fot. 10), z głęboko położonymi kłączami (do 2 m). Zachwaszcza przede wszystkim gleby o nieuregulowanych stosunkach wodnych, z nieprzepuszczającym wody podglebiem. Wczesną wiosną tworzy soczyste, żółtawobrunatne pędy zarodnikowe. Później rozwijają się gęsto, okółkowato rozgałęzione pędy zielone, przypominające miniaturowe „choinki”. W sadzie powinien być prowadzony stały monitoring zachwaszczenia, aby w porę identyfikować zagrożenia ze strony chwastów i odpowiednio wcześniej opracować spójny program redukcji zbędnej roślinności. fot. 1-10 J. Lisek
Hasło do krzyżówki „chwast ogrodowy o żółtych kwiatach” w słowniku krzyżówkowym. W niniejszym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia chwast ogrodowy o żółtych kwiatach znajduje się tylko 1 odpowiedź do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową.
Lista słów najlepiej pasujących do określenia "roślina o fioletowych kwiatach":WRZOSSASANKALAWENDAKROKUSKOSACIECFIOŁEKFARBOWNIKASTERKĄKOLBEZZAWILECFUKSJASOJAMIRTJUKAPSIANKALUCERNAŚWIETLIKRZEŻUCHAFUNKIA
Gdy fiołki w ogrodzie przekwitną, dorosłe rośliny można wykopać i podzielić. Tak pobrane sadzonki sadzi się w wybrane miejsca, zachowując odstępy pomiędzy nimi minimum 25 cm. Już następnej wiosny będą one kwitły. Wysiew i rozmnażanie samoistne. Dzikie fiołki podobnie jak fiołki w ogrodzie rozmnażają się samoistnie.
JASNOTA RÓŻOWA Lamium amplexicaule Lamium amplexicaule słowacka: hluchavka Jasnotowate (Lamiaceae). Opis: Roślina roczna lub dwuletnia wysokości do 20 cm. Łodyga pokładająca się lub podnosząca, 4-kanciasta, rozgałęziona u nasady, górą owłosiona. Liście parami nakrzyżległe, ogonkowe, jajowatosercowate, nierówno karbowane. Kwiaty różowe, dwuwargowe, o rurce dłuższej od kielicha; kielich owłosiony, dzwonkowaty; zebrane po 6-10 w nibyokółki. Owocem rozłupka. Występowanie: Europa, północna Afryka, Azja, przeniesiona na inne kontynenty. W Polsce na całym niżu, rzadka w niższych położeniach górskich. Rośnie na polach jako chwast, w miejscach ruderalnych, na nieużytkach. Kwitnienie: III-XI Kotlina Sądecka - wrzesień 2014 Kotlina Sądecka - wrzesień 2014 Kotlina Sądecka - wrzesień 2014 Kotlina Sądecka - wrzesień 2014 Ta strona korzysta z ciasteczek. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.
Kłosowiec fenkułowy – miododajny i pachnący. W ogrodach najczęściej spotykanym gatunkiem jest kłosowiec fenkułowy, który tworzy duże, jajowate, mocno unerwione i ząbkowane na brzegach liście oraz wzniesione, sztywne pędy. Dorasta do wysokości ok. 0,5-1 m.
Szczawik trójkątny, choć z nazwy pospolity, zachwyca nie tylko ciekawym kształtem i kolorem liści, ale również niezwykłą umiejętnością… poruszania się. Reaguje na światło stulając na noc listki, a otwierając je w dzień. Może być uprawiany jako roślina pokojowa, ale sezonowo poleca się go wystawiać na balkon. Jest to bardzo łatwa w uprawie roślina z drobnymi, liliowymi kwiatami, która jest też rośliną jadalną! Spis treści O szczawiku trójkątnym słów kilkaZjawisko stulania listków u szczawika trójkątnegoSzczawik trójkątny ozdobi również talerzeSzczawik trójkątny kwitnieJak zadbać o szczawika trójkątnego?StanowiskoTemperaturaDwa sposoby na uprawę szczawika trójkątnegoPodłożePodlewanieNawożenieUprawiany w rabatachRozmnażanie szczawika trójkątnegoChoroby i szkodnikiPodsumowując Szczawik trójkątny króluje w donicach na parapetach mojej mamy – niemalże wszystkie zewnętrzne okna co roku są obsadzone właśnie tą rośliną. Zachwyca swoim pięknym, purpurowym kolorem liści i rozrasta się w takim tempie, że co roku jest go tylko więcej i więcej! Przed nowym sezonem wysadzania szczawika do donic mama podarowała mi kilka kłączy, z których nadmiarem nie wiedziała już co robić. Tym sposobem na moim balkonie również zaczął królować szczawik trójkątny. Myślę, że może to być idealny prezent, ponieważ z tą rośliną poradzi sobie każdy! O szczawiku trójkątnym słów kilka Szczawik trójkątny (Oxalis triangularis) to gatunek rośliny z rodziny szczawikowatych (Oxalidaceae). Pochodzi z Brazylii, ale spotykany jest również w innych krajach, jako popularna roślina ozdobna, np. w Afryce Południowej i Europie. W cieplejszych strefach klimatycznych możemy go uprawiać w ogrodach, w chłodniejszych, w tym w Polsce, uprawiany jest jako roślina pokojowa lub sezonowo wysadzana na balkonach i rabatach. I tak to wygląda w moim przypadku – szczawik trójkątny króluje na moim balkonie! Ciekawostka Do rodzaju szczawików zaliczyć możemy blisko 700 gatunków, z których część to pospolite chwasty, a część, w tym szczawik trójkątny, uprawiana jest jako rośliny domowe. Szczawik trójkątny wykształca podziemne kłącza, które zimą przechowuję w pomieszczeniu, gdyż nie jest to roślina mrozoodporna. Organem spichrzowym są łuskowate, dość kruche kłącza w różowawym kolorze, które mają średnicę około 1 cm i 4 cm długości. W sezonie wegetacyjnym wytwarza u podstawy kłączy zgrubiałe korzenie spichrzowe, które odpowiedzialne są za magazynowanie wody i substancji odżywczych. W ten sposób szczawik przystosowuje się do okresowego braku wody, a takie zjawisko jest uwarunkowane genetycznie i będzie występować niezależnie od tego, czy podlewamy go systematycznie, czy też nie. Nawet z małego kłącza wyrastają z reguły 4 liście, które są osadzone na długich, wiotkich ogonkach. Pęd kwiatowy również wyrasta bezpośrednio z kłącza. Kwiaty, z widocznymi pięcioma działkami okwiatu, z zielonożółtą gardzielą zebrane są w luźne wierzchotki składające się z 3 do 7 kwiatów. Delikatne kwiatki są otwarte z rana, a koło południa zaczynają się zamykać. W Polsce w ofercie kwiaciarni spotkać możemy następujące odmiany: Pink Paula – liście zielone z białym rysunkiem i różowymi kwiatkamiKaro Silver – liście zielone z białym rysunkiem i białymi kwiatkamiAga – liście fioletowo czerwone z różowym rysunkiem i białymi kwiatkami Szczawik Deepego “Oxalis deppei” Zjawisko stulania listków u szczawika trójkątnego Czasami możesz spotkać szczawika trójkątnego pod nazwą koniczynka szczęścia, ponieważ kształt listków przypomina właśnie dobrze nam znane liście koniczyny. Liście tej rośliny są trójdzielne, zielone lub fioletowe, z jaśniejszą barwą na blaszkach liściowych. Liście na noc się „zamykają” jak parasolki, by za dnia znowu się rozwinąć i cieszyć nasze oczy. Ten ruch jest wynikiem zmiany turgoru w komórkach u podstawy każdego z pojedynczych listków. Szczawik trójkątny w taki sposób reaguje na ilość wyparowywanej wody. Efekt poruszania się szczawika możesz zobaczyć na filmiku poniżej. Szczawik trójkątny ozdobi również talerze Oprócz walorów ozdobnych, szczawika trójkątnego możemy wykorzystać do sałatek, ponieważ jest to roślina jadalna. Liście, jak i również kwiaty, stosowane są jako atrakcyjny dodatek do dań. Ma ostry, kwaśny – szczawiowy nomen omen – smak. Jednak uważaj, ponieważ spożywany w większych ilościach może być szkodliwy ze względu na dużą zawartość kwasu szczawiowego. Nie zaleca się go dla osób cierpiących na reumatyzm czy kamicę nerkową. Szczawik trójkątny kwitnie I to dość długo, bo ponad 6 miesięcy! Jeśli bulwy zasadzimy do podłoża w maju, to pierwsze kwiaty pojawią się już pod koniec czerwca. Zdobne liście szczawika trójkątnego wyrosły u mnie już po kilkunastu dniach. Uprawiając go na balkonie czy tarasie praktycznie ostatnie kwiaty zetnie pierwszy przymrozek. Kwiaty mogą być białe, blado różowe lub różowe. Jak zadbać o szczawika trójkątnego? Szczawik niezależnie od tego, czy rośnie na balkonie, czy w domu, wymaga słonecznego stanowiska, ziemi próchniczej i dobrze przepuszczalnej. Musi mieć również stale wilgotne podłoże, inaczej bardzo szybko usycha. Szczawiki uprawiane w gruncie jesienią zamierają, a na zimę trzeba je przykryć. Pięknie sprawdzą się na skalniakach lub rabatach jako rośliny okrywowe, ponieważ łatwo się rozrastają i szybko potrafią stworzyć atrakcyjne i gęste kobierce. Szczawik uprawiany na parapecie w domu słabnie w okresie zimy, czym absolutnie nie należy się przejmować, ponieważ odżyje na wiosnę! Zimą nie wymagają również intensywnego podlewania, a w sezonie należy je kilkukrotnie zasilić nawozem do roślin intensywnie rosnących. Do mało wymagających roślin możemy zaliczyć również epipremnum złociste, o którym pisałem we wpisie „Epipremnum złociste – pnącze łatwe w uprawie”, jak również zielistkę Sternberga. Link do wpisu zostawiam tutaj „Zielistka Sternberga – tak jakby luksusowa”. Stanowisko Jeśli zdecydowałeś się na uprawę w mieszkaniu, to powinieneś zapewnić szczawikowi jak najwięcej światła. Idealnym stanowiskiem będzie zatem parapet wschodni, ale nie południowy. Popołudniowe słońce może być zbyt mocne dla naszej rośliny o fioletowych liściach, dlatego ważna jest obserwacja i szybka reakcja. Przy zbyt dużym nasłonecznieniu piękny fioletowy kolor może zmienić się w brązowo-fioletowy. Na mocno nasłonecznionym stanowisko lepiej sprawdzą się odmiany o zielonych liściach. Temperatura Szczawik trójkątny najlepiej rośnie w temperaturze około 15-18 °C, zatem latem i tak będzie mu zbyt ciepło w mieszkaniu, szczególnie na zachodnim parapecie, gdzie temperatura potrafi być znacznie wyższa. Jeśli nie mamy innego okna, to trzeba zdecydować się na cieniowanie rośliny. Niekorzystne stanowisko i temperatura mogą sprawić, że roślina będzie miała „zmęczony” wygląd i znacznie szybciej rozpocznie okres spoczynku, a przecież chcemy się nią cieszyć jak najdłużej! Dwa sposoby na uprawę szczawika trójkątnego Szczawika trójkątnego możemy uprawiać na dwa sposoby. Pierwszy z nich i najczęściej wybierany to ciągła uprawa przez cały rok z akceptacją nieco gorszego wyglądu w okresie zimowym. Jednak i przy takiej uprawie należy co maksimum 3 lata zapewnić roślinie okres spoczynku, czyli po zakończeniu kwitnienia na jesień zasuszamy roślinę. Po zaschnięciu liści doniczkę odstawiamy w nieco chłodniejsze miejsce – o temperaturze około 10-12 °C. W marcu wybieramy z doniczki kłącza i po rozdzieleniu wsadzamy do nowej ziemi i zaczynamy kolejny sezon. Drugim ze sposobów jest coroczne zasuszanie rośliny w okresie jesiennym. Ja stosuję tę właśnie metodę uprawy, ponieważ bardziej odpowiada ona naturalnemu rytmowi rośliny. Takim sposobem co roku na wiosnę mam szczawika trójkątnego o pięknym wyglądzie i obfitym kwitnieniu. Podczas przesadzania na przełomie zimy i wiosny, by szybko uzyskać piękną roślinę, należy do doniczki o średnicy 10-12 cm posadzić 3 duże kłącza, układając je w różnym kierunku. Jeśli mamy więcej kłączy, to wybieramy większą doniczkę. Dla przykładu do doniczki o średnicy 20 cm sadzimy 6 kłączy, itd. Kłącza sadzimy na głębokość 1-1,5 cm pod powierzchnią. Pamiętaj, aby nie zagęszczać rośliny, bo ogonki liściowe będą bardzo długie, co spowoduje ich pokładanie się. Gdy szczawik trójkątny będzie przechodził okres spoczynku, możesz na swoich parapetach uprawiać rośliny, które kwitną zimą, więcej napisałem o tym we wpisie „Kwiaty kwitną także zimą”. Podłoże W naturze szczawiki rosną w bardzo przepuszczalnej i organicznej glebie, zatem i w naszych uprawach musimy im taką zapewnić. Powinna wystarczyć zwykła ziemia do kwiatów, ale zalecam dodanie do niej drobnej kory lub innego rozluźniacza w proporcji 1/3 objętości. Ziemia nie zbije się w ciągu jednego sezonu, więc uważaj z przelaniem rośliny. Szczawiki lubią gleby lekko kwaśne, dlatego starajmy się podlewać wodą przegotowaną i odstaną, najlepiej w temperaturze pokojowej. Podlewanie Szczawika trójkątnego podlewamy obficie, ale starajmy się pozwolić wierzchniej warstwie podłoża lekko przeschnąć, ponieważ szczawik gromadzi wodę w korzeniach spichrzowych. Wszystko na temat podlewania znajdziesz we wpisie “Jak podlewać, aby nie przelewać? O podlewaniu roślin doniczkowych“. Nawożenie Szczawika zaczynamy nawozić dopiero po 6 – 8 tygodniach od posadzenia, ponieważ jeśli chcemy, żeby nasz szczawik obficie kwitł, to ziemia nie powinna być zbyt bogata. Po tym okresie nawozimy roślinę nawozem do roślin kwitnących. Takie nawozy posiadają większą ilość potasu, który nie tylko wspomoże kwitnienie, ale również pozwoli utrzymać ładne wybarwienie liści, szczególnie w przypadku odmian o fioletowych liściach. Uprawiany w rabatach Szczawika trójkątnego możemy uprawiać na rabatach, lecz wówczas bulwy, po ścięciu liści przez pierwszy przymrozek, przenosimy do chłodnego pomieszczenia lub – jeśli uprawiany jest w donicy – przenosimy przed pierwszym przymrozkiem i powoli zasuszamy ziemię. Szczawiki o fioletowych liściach nadadzą dodatkowego efektu kolorystycznego na naszych rabatach. Rozmnażanie szczawika trójkątnego Roślinę rozmnażamy za pomocą bulw, a wytwarza ona ich bardzo dużo! Mniejsze bulwy sadzimy do doniczek na wiosnę w nieco większej ilości, niż wcześniej podałem, ale pamiętajmy o tym, żeby nie było zbyt gęsto. Mając dużo mniejszych bulw przybyszowych możemy je też posadzić na rabacie, gdzie dorosną lepiej, niż w doniczce lub posadzić do osobnej doniczki. Nie należy łączyć bulw dużych i małych. Bulwy szczawika sadzimy piętką do spodu i jedna przy drugiej. Łuski na bulwach poukładane są ostrymi końcami do wierzchu kłącza, więc bez trudu rozróżnisz, z której części wyrosną korzenie 😉 Choroby i szkodniki Nie spotkałem się jeszcze, by w mojej lub mamy uprawie szczawika pojawiły się jakieś choroby i szkodniki, ponieważ nie są to rośliny szczególnie podatne na zagrożenie. Roślina ta jest zatem często polecana dla początkujących hodowców. Czasami może pojawić się rdza, która jest wywołana przez grzyba rdzawnikowego. Objawia się to charakterystycznymi pomarańczowo-brązowymi plamami na liściach. Takie porażone liście należy dokładnie wyciąć, a następne zdrowe części spryskać za pomocą odpowiedniego preparatu grzybobójczego. Aby uchronić się przed tą chorobą zalecam dać odpocząć roślinie w okresie jesiennym i zasuszyć ją, ponieważ grzyb rdzawnikowy nie egzystuje na suchych liściach. Wiosną przesadzamy do świeżej ziemi i cieszymy się zdrową rośliną! Jeśli natomiast na swoich innych roślinach znalazłeś wciornastki, to pomoże Ci wpis „Wciornastki. Jak je rozpoznać i jak zwalczyć?”. Podsumowując Jeśli szukasz małej, uroczej i mało wymagającej rośliny doniczkowej, to szczawik trójkątny jest właśnie tą rośliną. Mimo, że dopiero zyskuje na popularności, od lat króluje latem na moim balkonie! Mimo niewielkich rozmiarów jest bardzo dekoracyjny, pięknie kwitnie i nie potrzebuje zbyt dużej opieki. Jeśli spodobał Ci się wpis, a może posiadasz szczawika trójkątnego i chcesz podzielić się swoimi doświadczeniami, to zachęcam do pozostawienia komentarza. Będzie mi bardzo miło! Do następnego! Cześć!M.
2.14/5 (270 głosów) Ciekawym uzupełnieniem naszej kolekcji kwiatów, są rośliny, których liście posiadają kolor fioletowy lub karminowy. Rośliny o tym kolorze przeważnie kojarzą nam się z okresem jesiennym, ale istnieje wiele garnków, które utrzymują zabarwienie przez cały rok.
Chwast zbożowy o różowo fioletowych kwiatach krzyżówka krzyżówka, szarada, hasło do krzyżówki, odpowiedzi, Źródła danych Serwis wykorzystuje bazę danych plWordNet na licencji Algorytm generowania krzyżówek na licencji MIT. Warunki użycia Dane zamieszczone są bez jakiejkolwiek gwarancji co do ich dokładności, poprawności, aktualności, zupełności czy też przydatności w jakimkolwiek celu.
. 165 188 287 50 494 99 70 261
chwast o fioletowych kwiatach
